به گزارش پایگاه تحلیلی رادیو دیالوگ؛ پروفسور امید علی کرم زاده (ریاضی دانان) با برنامه «روزنه بهائری» در زمینه ریاضی گفتگوی تلفنی داشت.

کرم زاده گفت: فلسفه، منطق، هنر، روانشناسی و همه چیز با ریاضیات مرتبط است و من به دلیل ریاضیات به ریاضیات علاقه دارم و ریاضی محض نیاز به تجربه و آزمایش ندارد و فقط به چیزهایی در ذهن می پردازد. در ریاضیات محض

وی درباره جسارت و سخت کوشی خود گفت: از ده دوازده سالگی به ریاضیات علاقه داشتم. سن با ریاضیات و ریاضیات تداخلی ندارد. بدنیا آمدن روزی را به خاطر نمی آورم که در مهمانی، مسجد، مراسم مذهبی، با دوستان یا هر جای دیگری بودم و به ریاضی فکر نمی کردم، یعنی هر فعالیتی که بود در آن لحظه در ذهنم بود. . مسائل و ایده های آنجا ریاضی بود و عشق من به ریاضیات هرگز مرا رها نکرد.

کرم زاده در پاسخ به این سوال که چرا ترویج علم برای شما به ویژه در بین دانش آموزان اهمیت دارد، اینگونه پاسخ داد: ریاضیاتی که در مدارس و کلاس های دانشگاه تدریس می شود با ریاضیات در مسابقات المپیاد متفاوت است و نوع ریاضی آن متفاوت است. المپیاد مورد علاقه من است. زمانی که المپیاد در ایران شروع شد و جوانان علاقه نشان دادند، همکارانم که مرا می شناختند از من حمایت کردند تا در این فعالیت ها شرکت کنم.

وی افزود: در زمان جنگ هواپیما نبود، مجبور شدم با قطار به تهران بروم و زمانی که صدام پل بین اندیمشک و خرمشهر را خراب کرد، قطاری که از خرمشهر حرکت می کرد در نزدیکی دره توقف کرد و قطار دیگری بود. آن طرف دره ای که به تهران می رفت و من باید به دره می رفتم و با قطار به تهران می رفتم تا با دانش آموزان کلاس المپیک داشته باشم، سال ها این کار را کردم و چون برایم کسل کننده بود، می فرستند. دانش‌آموزان با قطار به اهواز می‌رفتند و این یکی از لحظات خوش من بود که با دانش‌آموزان کار می‌کردم، چون نوع کلاس‌ها با کلاس‌ها و کلاس‌های دانشگاهی و ریاضیات حرفه‌ای و با وجود کشورهای بزرگ متفاوت بود. اولین در جهان شد و این یک رویداد مهم بود.

متن کامل مقاله را بخوانید: https://lotusmath.ir/تدریس-ریاضی/